Οι τελετουργίες αποτελούν σημαντικό μέρος της κουλτούρας όλων των πολιτισμών. Πρόκειται για τελετές που επαναλαμβάνονται, γίνονται οικειοθελώς και σηματοδοτούν κάποια ιδιαίτερη στιγμή σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων. Μέσω των τελετουργιών δεσμευόμαστε συναισθηματικά και σωματικά και με αυτόν τον τρόπο παραμένουμε συνειδητά στο παρόν με θετικό τρόπο.
Στην σχέση των ζευγαριών οι τελετουργίες έχουν καθοριστική σημασία. Τα ζευγάρια είναι σημαντικό να σχεδιάσουν τις δικές τους τελετουργίες δέσμευσης, να αναγνωρίσουν δηλαδή τις στιγμές συνάντησης και αποχωρισμού ή κάποιες στιγμές που νιώθουν ότι ανήκουν ο ένας στον άλλον και να τις συνδέσουν με συγκεκριμένες τελετουργικές πράξεις.
Η Sue Johnson αναδεικνύει την σημαντικότητα των τελετουργιών και προτείνει ορισμένες τελετουργίες που φάνηκε μέσα από την έρευνα ότι βοηθούν τα ζευγάρια:
Αγκαλιαζόμαστε συχνά και με την θέληση μας, ανταλλάσουμε φιλιά καθώς περπατάμε, όταν πάμε για ύπνο, όταν φεύγουμε από το σπίτι και όταν επιστρέφουμε.
Γράφουμε γράμματα ή αφήνουμε μικρά σημειώματα ο ένας στον άλλον. Ιδιαίτερα όταν ο ένας από τους δυο φεύγει για κάποιο ταξίδι ή όταν υπάρχει κάποια επανασύνδεση έπειτα από καυγά ή όταν επιστρέφουμε ύστερα από κάποιο διάστημα που είμασταν χωριστά
Κάνουμε τακτικά τηλεφωνήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας στον άλλον απλά για να δούμε αν όλα είναι εντάξει.
Δημιουργούμε μια τελετουργία μοιράσματος, δηλαδή ορίζουμε μια συγκεκριμένη ώρα που θα μπορούσαμε να μοιραστούμε προσωπικά μας θέματα που πρέπει να επιλύσουμε.
Δημιουργούμε μια ιδιαίτερη ώρα να την περνάμε μαζί, πχ κάθε Κυριακή τρώμε πρωινό μαζί στο κρεβάτι χωρίς τα παιδιά.
Κρατάμε έστω και ένα βράδυ το μήνα για να βγαίνουμε ραντεβού μόνοι μας.
Προσπαθούμε μια φορά το χρόνο να γραφόμαστε μαζί σε ένα μάθημα, να μαθαίνουμε κάτι καινούριο ή να κάνουμε κάποιο κοινό πρόγραμμα.
Αναγνωρίζουμε ιδιαίτερες μέρες, επετείους, γενέθλια, με προσωπικούς τρόπους. Οι μέρες αυτές αποτελούν συγκεκριμένα σύμβολα και ενισχύουν ένα ασφαλή τρόπο συναισθηματικού δεσμού.
Αποφασίζουμε να συμπαραστεκόμαστε με τη θέληση μας στις καθημερινές μάχης και νίκες του συντρόφου μας και να τις επικυρώνουμε. Πχ. “Αυτό ήταν πολύ δύσκολο για εσένα και όμως το προσπάθησες” , “πραγματικά σε είδα πόσο προσπάθησες να είσαι καλός γονιός’’. Τέτοιου είδους σχόλια είναι πιο αποτελεσματικά από συμβουλές. Ο σύντροφος νιώθει την αναγνώριση μας και νιώθει σημαντικός. Πολλές φορές επιδοκιμάζουμε τα παιδιά μας με αυτό τον τρόπο, όμως δεν το κάνουμε εύκολα για τους συντρόφους μας.
Αρπάζουμε την ευκαιρία να αναγνωρίσουμε δημοσίως τον σύντροφο μας καθώς και την σχέση μας. Πχ λέμε ένα απλό ευχαριστώ στον σύντροφο μας μπροστά σε φίλους γιατί έφτιαξε ένα υπέροχο γεύμα ή γιατί σε βοήθησε να πετύχεις κάποιον στόχο σου.
Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις, οι καθημερινές απαιτήσεις στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών, οι ατέλειωτες ώρες σε διαδρομές στη δουλειά ή στη μεταφορά των παιδιών στα διάφορα μαθήματα, έχουν γίνει μέρος της κουλτούρας μας.
Πολλοί σύντροφοι χρειάζονται αυτού του είδους την τυπικά δομημένη ρύθμιση ώστε να ταρακουνηθεί ένας συνηθισμένος τρόπος ζωής που κάνει οποιαδήποτε στενή σχέση αδύνατη.
Σκεφτείτε:
Έχετε καθιερώσει κάποια τελετουργία που να σηματοδοτεί τον δεσμό σας, τον αποχωρισμό ή το ξανασμίξιμο;
Χαιρετάτε συνειδητά πριν φύγει κάποιος από τους δυο σας ή όταν ξανασμίγετε;
Απαριθμίσετε αυτά τα τελετουργικά μαζί με τον σύντροφο σας.
Μπορείτε να δημιουργήσετε ένα καθημερινό τελετουργικό που θα σας βοηθήσει να είστε πιο ανοιχτοί με περισσότερο ανταπόκριση και πιο δεσμευμένοι μεταξύ σας;